TAMA NA.

Ayaw ko na.

Itigil na natin ito.

Hindi ko alam kung saan ko nahugot ang lakas ng loob na putulin ang kung ano mang mayroon sa ating dalawa.

Ang alam ko lamang ay gusto ko ng kumawala.

Kumawala sa mundong ikaw mismo ang gumawa

At sumira

Sumira ng pag-asang may pag-asa tayong dalawa

Gusto mo na bang itigil ito?

Tatlong araw kong pinag-isipan

Binalikan

Ang tanong na gumulo sa kung ano mang mayroon tayo

Ayaw ko na.

Itigil na natin ito.

Dalawang oras kong paulit ulit na isinusulat at binubura

Malalim na pinag isipan kung handa na ba akong tapusin ang kung ano mang mayroon tayo

Heto na naman ako sa salitang tayo

Walang tayo

Kaya nga tinigil ko na

Tinapos ko na

Kung ano man ang mayroon sa ating dalawa

Tama na!

Tama na!

Sigaw ng isipan ko sa puso ko.

Tama na!

Maawa ka!

Hindi ko alam kung nung tinapos ko at ang nabunot na tinik sa dibidib ko ay dahil gusto ko na talagang tapusin o gusto ko lang na ako ay iyong habulin

Ngunit hindi mo ginawa.

WALA KANG GINAWA.

Ipinamukha mong wala akong lugar sa buhay mo

Na wala lang ang lahat

Na isa lang akong pagpipilian

Parausan

Habulin mo ako...

Hinihintay ko lang na habulin mo ako...

Pigilan mo ako

Huwag mo ako hayaang mawala sa buhay mo

Dahil walang pag aalinlangan.

Babalik ako. Babalik ako sayo.

Kahit isang malaking katangahan, gagawin ko.

Ipakita mo lang na importante ako sayo

Ipakita mo lang na may lugar ako sa buhay mo

Sabihin mo lang na may patutunguhan yung 'tayo'

Sabihin mo lang na magkakaroon ng 'tayo'

Kahit nga wala ng 'tayo'

Magpapakatanga akong muli para sayo.